در این نوشته می‌خواهم شما را با نحوهٔ راهب‌شدن آشنا کنم.
شاید قبل‌ازاین، عدهٔ بسیار کمی به این مسئله اشاره کرده‌باشد اما بنده می‌خواهم این مسئله را به‌طور واضح و مشخص به زبان پارسی مطرح کنم.
صدها سال پیش راهبان زیادی در ایران می‌زیسته‌اند که بعضی از آنان پیرو کلیسای کاتولیک و بعضی پیرو کلیساهای ارتدوکس شرقی و ارتدوکس مشرقی (غیرکالسدونی) بوده‌اند؛ وجود صومعه‌ها و دِیرهای تاریخی گواه بر این قضیه است.
حتی راهبانی نیز از اروپا به ایران سفر می‌کردند تا مسیحیت کاتولیک را تبلیغ و موعظه کنند.
با مطالعهٔ تاریخ مسیحیت در ایران هم قدیسان مختلفی می‌بینیم که خیلی‌هایشان راهب بوده‌اند؛ مانند قدیس سلیمان پارسی، قدیس یعقوب پارسی و…
می‌دانیم که مسیحیان زیادی در ایران زندگی می‌کنند اما بسیاری از آنان حتی هیچ اسمی از رهبانیت و راهبان نشنیده‌اند.
اگر به تاریخ ایران نگاهی بیندازیم جنگ‌ها، سلسله‌های مختلف پادشاهی، درگیری‌ها و اختلافات داخلی، اختلافات مذهبی و مشکلات مختلفی می‌بینیم به همین دلایل مردم ایران از قدیم‌الأیام تا امروز دچار تلاطمات فکری زیادی بوده و هستند و مسائل حاشیه‌ای مثل رهبانیت اصلاً برایشان اهمیتی نداشته و ندارد و چون رهبانیت برای ایرانیان ناشناخته و غیرجذاب بوده و هست؛ بنابراین، رهبانیت در ایران ازبین رفت و هیچ راهبی (به‌جز تعداد انگشت‌شماری) وجود ندارد.
در بین ایرانیان جز تعداد بسیار اندک و انگشت‌شماری هیچ‌کس با زندگی رهبانی آشنایی نداشته و هیچ تمایل و علاقه‌ای به راهب‌شدن ندارند.
اما بنده سعی می‌کنم تا رهبانیت را برای کسانی‌که علاقه‌مند و متمایل به زندگی ساده و رهبانی هستند بیان کنم و آنان را به راهب‌شدن ترغیب، تشویق و دعوت نمایم تا اگر خدا بخواهد بعد از صدها سال دوباره زندگی رهبانی در ایران شکل بگیرد، آمین.
مشابه رهبانیت و راهب‌شدن به‌غیراز مسیحیت، در ادیان و مذاهب شرق آسیا (مثل بودیسم، جِینسم، هندوئیسم و…) نیز وجود دارد همچنین در یهودیت نیز یک زندگی نیمه‌رهبانی وجود داشته‌است، و در ادیانی و مذاهبی مثل اسلام، بهائیت، سیکیسم، اکثر فرقه‌های پروتستان و… رهبانیت نفی شده‌است و راهب‌شدن وجود ندارد.
همان‌طورکه قبلاً در مطلب «رهبانیت در کتاب‌مقدس» گفتم، رهبانیت کاملاً براساس کتاب‌مقدس و سنت مقدس رسولی است.
اگر کسی بخواهد رهبانیت مسیحی را درپیش بگیرد باید مسیحی کاتولیک یا ارتدوکس باشد. (البته معدودی از فرقه‌های پروستان مثل انگلیکنیسم و لوتریانیسم هم این نوع زندگی وقف‌شده رهبانی را پذیرفته و دارند.)
شرایط و قوانین درپیش‌گرفتن رهبانیت مسیحی:
(اگر کسی بخواهد راهب شود باید همهٔ شرایط زیر را داشته‌باشد.)
مسیحی کاتولیک یا ارتدوکس باشد.
به اصول و عقاید کلیسا ایمان و عمل داشته‌باشد.
مجرد باشد و قدرت مجردماندن را داشته‌باشد؛ یعنی اگر بخواهد مجرد بماند دچار افکار و اعمال گناه‌آمیز و لغزش نشود. (عطیهٔ تجرد داشته باشد.)
از همهٔ اموال خود دست بکشد و آن‌ها را به فقرا بدهد و دچار وابستگی‌های دنیوی و مادی نباشد.
در تصمیم خود در راهب‌شدن جدی و مصمم باشد.
در حضور مقامات روحانی و کلیسایی باید سه سوگند رهبانی «فقر-تجرد-اطاعت» را یاد کند و اگر کاتولیک لاتین باشد، یک نظام رهبانی (بندیکتین، دومینیکن، فرانسیسکن و…) را برای خود انتخاب کند. (انتخاب نظام رهبانی برای کاتولیک‌های شرقی اجباری نیست و برای ارتدوکس‌ها نیز وجود ندارد.)
مطلقاً از خدا، کتاب‌مقدس و کلیسا و دستورات مافوق اطاعت کند.
بعد از داشتن شرایط رهبانی، فرد می‌تواند به‌سادگی راهب شود و زندگی‌اش را وقف خدا و انجیل و کلیسا کند.
اگر کسی راهب شود، طعم آرامش رهبانی و زندگی خداپسندانه را می‌چشد.
هریک از شما عزیزان کاتولیک اگر سؤالی داشتید می‌توانید با بنده درمیان بگذارید. همچنین اگر داوطلب زندگی رهبانی هستید می‌تواند با بنده تماس بگیرد تا راهنمایی‌تان کنم.
+خداوند به شما آرامش و عطیه رهبانیت عطا فرماید،آمین+